2. Za wszelką cenę

Z rozdziału na rozdział jest coraz mniej komentarzy...
Publikuję tylko dlatego, że już niedługo koniec wakacji, a w roku szkolnym na pewno nie będę tak 'ekspresowa'.
***

II - W ZOO

Sasuke stanął pod okazałym budynkiem Nowojorskiej Biblioteki Publicznej. Musiał przeczytać parę książek historycznych, gdyż było mu to potrzebne do filmu. Westchnął ciężko. Reżyser jest naprawdę wredny. Wymusił na nim zapoznanie się z historią, gdyby odmówił, na pewno zostałby wyrzucony z planu. A tego nie chciał, bo zapowiadało się na kolejny wielki hit kinowy. Ma wielkie szanse na otrzymanie Oskara.
Westchnął ciężko, wchodząc do środka. Nie było tłoczno. Ludzie w soboty wolą wyjechać gdzieś z rodzinami, a nie siedzieć w otoczeniu książek.
Zerknął na bibliotekarkę, którą chciał poprosić o odpowiednie tytuły, ale gdy zobaczył jej odpychającą, a zarazem znużoną minę, postanowił poszukać na własną rękę.
Wszedł pomiędzy regały, rozglądając się dookoła i nagle zobaczył jego. Siedzącego przy stole, na którym walały się różne papierzyska. Blondyn nachylał się nad jakimiś gazetami, zatracony we własnych rozważaniach. Tak, że nawet nie wiedział, co dzieje się obok. Sasuke ruszył w jego kierunku pewnym krokiem. Stanął przed nim, uśmiechając się kpiąco.
- Jesteś ostatnią osobą, którą spodziewałbym się zobaczyć w takim miejscu – mruknął. Naruto aż podskoczył, szybko zagarniając gazety i układając je na kupkę, tak, by Sasuke nic nie zauważył.
Przełknął zdenerwowany ślinę, a po chwili zaśmiał się nerwowo.
- O, pan od gaci! – wykrzyknął odruchowo. - Też mi się nie uśmiecha, że muszę tu siedzieć – burknął, uspokajając powoli oddech i szaleńczo bijące serce. O mały włos! Gdyby Sasuke tylko spojrzał na te gazety, od razu mógłby się domyślić! – A ty? Co tu robisz?
- To dotyczy mojej pracy – westchnął znudzony brunet.
- Hm? Układasz tekst do „Jeziora łabędziego”? – zaśmiał się, odkładając kupkę gazet na krzesło.
- Obawiam się, że w rajstopkach mnie nie zobaczysz – odparł.
- A tak się napaliłem! – zażartował. – Wiesz… Zawsze miałem pociąg do zniewieściałych chłopców – parsknął.
- To chyba nie jestem w twoim typie – Sasuke postanowił dalej ciągnąć tą głupią grę słowną.
Blondyn przekrzywił głowę, uśmiechając się szeroko. Fakt, Uchiha był przystojny, nie raz znajdował się w „Top-10” amerykańskich gwiazd. Był marzeniem każdej normalnej kobiety. I nie tylko kobiety.
Wspaniałe ciało i głos. Osobowość pozostawała dalej nie odkryta. Brunet unikał skandali i rozmów o swoim życiu, co sprawiało, że prasa stawała się natrętna. Jednak Uchiha nauczył się z tym żyć. I żyje już przez trzy lata, odkąd zasłynął w jednym z filmów Stephena Spielberga. To był prawdziwy przełom na rynku kina. Nieznany nikomu japończyk, przez zupełny przypadek trafił na casting. Zaraz po nim zabłysnął jego brat, a książka Itachiego już po dwóch miesiącach osiągnęła miano światowego bestsellera. Niedługo odbędzie się jej ekranizacja, a główną rolę zagra oczywiście Sasuke.
- Wiesz, nie wiedziałem, że jesteś modelem – powiedział po chwili namysłu Naruto. – Fajnie tak pracować u Calvina Claina? – spytał, mając na myśli to wczorajsze opakowanie majtek, które „dostał od dziadka”.
- Wystąpiłem tam jednorazowo, by zareklamować nową linię bokserek. Muszę przyznać, że ten twój dziadek ma gust – uśmiechnął się kpiąco, przypominając sobie, jaka to była bielizna. – Nie gniotą cię? – zapytał złośliwie, a Naruto zmarszczył – w jego mniemaniu – groźnie brwi.
- Nie mam ich na sobie – odparł dumnie. – Ale widać, że dużo zrobili photoshopem – burknął obrażony.
- Podobałem ci się tam, co? – drążył dalej.
- Oj, zamknij się – warknął Naruto, wstając.
- Już idziesz? A myślałem, że pójdziemy gdzieś razem… - westchnął. Postanowił, że przeczytanie książek odłoży na później. W końcu one mu nie uciekną. Biblioteka także. A Naruto może zrobić to w każdej chwili.
- Gdzie? – blondyn zatrzymał się automatycznie. – Poszedłbym do zoo! Dawno tam nie byłem! - Sasuke w odpowiedzi tylko przewrócił oczami.

- Nie rozumiem, po co ci te okulary – mruknął Naruto. – Nie ma przecież słońca. Kaptur zrozumiem, bo w końcu jest jesień… - gadał i gadał. Tak bez przerwy. Jednak Sasuke ani razu mu nie przerywał, zauważając, że to zawsze kończy się kłótnią, a i tak chłopak się nie zamknie. Dlaczego więc się wysilać?
Sobota w nowojorskim zoo oznaczała jedno – wielkie tłumy. Ludzi było pełno. Jak stado mrówek, otaczające ich. A Uchiha nie mógł pozwolić na to, by go ktoś rozpoznał. Wtedy zapewne blondyn zmieniłby stosunek do niego. Nie mógłby już z nim tak normalnie rozmawiać.
- Jeny, ale dużo ludzi! – jęknął w pewnym momencie chłopak, gdy został potrącony przez jakiegoś mężczyznę.
- A czego ty się spodziewałeś w sobotę? – westchnął Sasuke z politowaniem. W pewnym momencie Naruto złapał go za nadgarstek i pociągnął w bok, za jakiś domek. Uśmiechnął się zadowolony z siebie.
- I widzisz? Tu świeci pustkami! – powiedział zadowolony.
- No wiesz, ludziom raczej nie marzy się zwiedzanie tyłów budynku dla pracowników – mruknął, opierając się o ścianę. Przyglądał się blondynowi, który zagryzał nerwowo wargę, zastanawiając się nad czymś. Naruto popatrzył jeszcze na Sasuke, po czym stanął przed nim, nachylając się i opierając dłoń tuż koło jego policzka.
Brunet zmarszczył brwi, nie wiedząc, o co może chłopakowi chodzić. Jednak ten wykonał kolejny ruch. Schylił się lekko, złączając z nim swoje usta w początkowo niewinnym pocałunku. Uchiha aż otworzył szerzej oczy, gdy poczuł dziwny dreszcz przebiegający mu po plecach. Złapał chłopaka w pasie, przyciągając go jeszcze bliżej siebie. Uzumaki nie zaprotestował, przyjął to z pomrukiem zadowolenia, wsuwając swój język do ust bruneta i przejeżdżając nim po podniebieniu mężczyzny. Swoją dłoń położył na karku aktora, przylegając do niego torsem. Mimo całej przyjemności, jaką Sasuke odczuł przez ten jeden pocałunek, odsunął blondyna od siebie, przyglądając mu się uważnie.
- Co to miało znaczyć? – spytał, jakby wcale nie był winny pogłębienia tej pieszczoty.
- Sprawdź w słowniku – wytknął mu język. Czuł się głupio, ale za wszelką cenę starał się to ukryć. Znał bruneta niecałe dwa dni, a już się całowali… Tłumaczył sobie to tym, że jak najszybciej musi napisać ten artykuł, by dostać pieniądze i pomóc osobie, która była dla niego niczym ojciec. A właśnie przed chwilą odkrył coś, za co każde media by się pobiły. Wielki Uchiha jest gejem.
Jednak jakoś nie śpieszyło mu się tej tajemnicy wyjawić. Widział, że to, co robi jest podłe, a brunet, gdy się o tym dowie, znienawidzi go… Ale w końcu Jiraya jest coraz bliżej śmierci. Potrzebne są pieniądze na leczenie, by choć trochę przedłużyć mu życie…
Westchnął ciężko, uśmiechając się z zakłopotaniem.
- Um, to ja idę – bąknął, mając zamiar odejść, ale poczuł silny uścisk na przegubie. Spojrzał na Sasuke, który uśmiechał się złośliwie.
- Podobam ci się – powiedział z tą swoją niezachwianą pewnością.
- A ja tobie niby nie? – odbił piłeczkę. – Widzę, jak na mnie patrzysz – udał obojętność, wzruszając ramionami. Jednak zdradzał go ten radosny uśmiech.
- Jak patrzę?
- Tak, jak teraz – odpowiedział, podchodząc do niego i znów całując głęboko, tym samym przyciskając do ściany budynku. Ich języki przez chwilę walczyły o przejęcie kontroli, jednak tak szybko, jak rozpoczął się ten pocałunek, tak się zakończył. – Wiedziałem – rzucił, odklejając się od niego. Uchiha posłał mu spojrzenie pełne niezrozumienia. – Wiedziałem, że wpadłem w oko draniowi od gaci – wyszczerzył się, parskając śmiechem.

Zerknął na kartkę notesu, w którym zapisywał to, co dowiedział się o brunecie. Niewiele tego było. Właściwie, to prawie nic.
Posiadał jedną, ważną informację odnośnie orientacji gwiazdy. Ale to było za mało. O wiele za mało. Musiał zdobyć jeszcze jakieś wiadomości, by napisać artykuł, za który dostanie odpowiednią ilość pieniędzy.
Westchnął ciężko, popijając colę z puszki. Wiedział, co musi zrobić, by zdobyć te informacje, ale wiedział też, że to może nie spodobać się brunetowi.
Musi go po prostu owinąć sobie wokół palca, zdobyć jego zaufanie. Później to już Uchiha sam mu wyjawi swoje sekrety… Tyle, że to będzie chamskie.
A Naruto wbrew pozorom taki nie był. Jednak potrzebował tych pieniędzy. Westchnął ciężko, łapiąc za telefon.
„Jutro jest koncert mojego ulubionego zespołu. Pójdziesz ze mną?” – napisał, po czym wysłał wiadomość Sasuke.