13. Słodka rywalizacja

Jest coraz mniej komentarzy. Zastanawiam się, czy trochę sobie na nie poczekać i zwolnić tempo dodawania rozdziałów.
***
XIII - Igrając z ogniem

Gaara zmrużył wściekle oczy, przyciskając trochę bardziej ostrze noża do szyi Sasuke. Brunet mógł wyczuć, że właśnie wchodzi do klatki lwa. Jednak nie wycofał się, sam nie wiedząc, jaka siła pcha go do przodu. Na pewno nie była to głupota. Może i w przypadku Suigetsu byłaby to prawda, ale tu chodzi o Uchihę.
Poczuł, jak tętno mu przyśpiesza od samego patrzenia w zielone tęczówki. Znał to uczucie, była to adrenalina.
- Ile już osób zadźgałeś? Było ich trochę, prawda? – uśmiechnął się złośliwie, całkowicie ignorując nóż tuż przy szyi. W oczach Gaary pojawił się jakiś dziwny błysk. Sasuke sam nie wiedział, jak go określić. To było coś na pograniczu furii i chłodnego opanowania. Dwa całkowicie sprzeczne uczucia.
- Skąd wiesz? – wysyczał cicho chłopak, nawet nie zaprzeczając. Sasuke parsknął kpiąco, po czym teatralnie westchnął ciężko i przewrócił wymownie oczami. Jego zachowanie trochę zdziwiło Gaarę. Brunet zachowywał się tak, jakby nie zauważał ostrza i ignorował fakt, że przez każdy gwałtowniejszy ruch może stracić życie.
- Od swojej przeszłości się nie ucieknie, Gaara – powiedział niskim, trochę zachrypniętym, ale hipnotyzującym głosem. Rudowłosy zamrugał, tracąc na chwilę swoją maskę obojętności. Szybko jednak otrząsnął się z szoku. – Swoją drogą, masz ciekawy życiorys – zakpił, kręcąc z politowaniem głową. Rudowłosy do tego momentu wykazywał się wręcz nadzwyczajną cierpliwością, jednak to najwidoczniej przelało czarę. Nóż opadł z łoskotem na chodnik, a jego właściciel zamachnął się i z całej siły uderzył bruneta z pięści w twarz. Głowa Sasuke aż odskoczyła na bok, a przed oczami mu pociemniało. Czuł, jak jego szczęka zostaje wybita. To było o wiele silniejsze, niż ciosy Suigetsu.
Sięgnął dłonią do żuchwy, sprawiając, że ta wskoczyła na swoje miejsce. Po brodzie ciekła mu stróżka krwi, którą otarł niedbale rękawem. Dopiero się rozkręcał, równocześnie wiedząc jednak, że mu się oberwie.
- Och, tak. Ciężko zapanować nad agresją, prawda? – padła kolejna drwina. Teraz cios padł na brzuch bruneta, niemal wbijając mu żołądek. Uchiha zgiął się w pół, pod wpływem uderzenia, wypluwając ślinę pomieszaną z krwią. Podniósł dumnie głowę, spoglądając w zielone tęczówki przeciwnika. Nie dostrzegł w nich nic prócz obojętności. – Powiedz szczerze, chcesz przerżnąć Naruto, chcesz go tylko dla siebie – zarzucił mu. Wtedy wydarzyło się coś, czego brunet nigdy by się nie spodziewał. Gaara po prostu odsunął się od niego, sięgając po nóż leżący na chodniku. Wyprostował się, a na jego ustach błąkał się cyniczny uśmieszek, rozsiewający aurę niemal psychopatycznej obojętności, jaka zawsze gościła na jego twarzy.
- Nawet nie wiesz, jak daleki jesteś od prawdy – powiedział jedynie, odwracając się na pięcie i odchodząc. Sasuke przez jeszcze długi czas wpatrywał się zaskoczony w miejsce, gdzie jeszcze przed chwilą stał rudzielec.

Suigetsu leżał na łóżku, wpatrując się beznamiętnie w sufit. Dostał zwolnienie od lekarza z treningów na dwa tygodnie. Później może tylko wykonywać lżejsze ćwiczenia, tak by nie przeciążyć nogi.
No i oczywiście nie było mowy o tym, by zagrał w meczu z Suną… A tak się przygotowywał do tego wydarzenia! Chciał być jednym z tych, którzy się przyczynią do wygranej. Westchnął ciężko, gdy poczuł, jak komórka zawibrowała mu z kieszeni. Bez większego entuzjazmu sięgnął po nią.
Zdziwił się dopiero wtedy, gdy przeczytał od kogo dostał wiadomość. Zamrugał zaskoczony, nie wiedząc, czy przypadkiem nie ma jakichś problemów ze wzrokiem. Przełknął ślinę, uznając jednak, że z jego wzrokiem jest jak najbardziej w porządku. Wybrał opcję „Otwórz”, czując jak mu serce wali.
Jego szok powiększył się w chwili, gdy przeczytał treść sms’a. Oczy otworzyły mu się szeroko, wciąż na nowo czytając tekst. Nie, nie mylił się. Wiadomość była od Sasuke, a w dodatku brunet pytał się, czy z nogą wszystko w porządku.
Musiał odczekać parę chwil, by ochłonąć i dopiero wtedy był w stanie odpowiedzieć. Kolejne kilka minut zastanawiał się, co odpisać. Ostatecznie stanęło na – „Nie zagram w meczu. Kakashiemu powiem, że to twoja wina.”
Odłożył telefon na stolik nocny, a jego wzrok z powrotem powędrował na biały sufit. Sasuke napisał do niego wiadomość i pytał się, jak się czuje. A może brunet coś brał? Jakieś ekstazy i teraz ciężko mu odróżnić, co jest światem rzeczywistym? Tak, na pewno tak. Sasuke jest na haju, ledwo, co trzyma się na nogach i wypisuje bzdury, do których jutro nie będzie się chciał przyznać.
Podczas, gdy tak rozmyślał, jego komórka znów zawibrowała, oznajmiając nadejście sms’a. Białowłosy sięgnął po nią, odczytując wiadomość.
„To ty na mnie spadłeś.”
Hozuki zmarszczył w złości brwi, szybko odpisując i wysyłając wiadomość z treścią – „Bo gadałeś, że gapię się na twój tyłek!”
Podniósł się do siadu, uparcie wpatrując się w ekran aparatu, jakby samym spojrzeniem miał spowodować, że Sasuke wyśle swoją odpowiedź szybciej. Co chwilę oblizywał wargi, pilnując się, by ich nie zagryzać. Po bójce z Sasuke jego usta nie miały się najlepiej.
W końcu nadeszła odpowiedź zwrotna. „Potwierdzasz?”
Suigetsu zamrugał zaskoczony, tępo wpatrując się w ekran i jedno słowo, jakie na nim widniało. Czy potwierdzał…? Oczywiście Sasuke miał boski tyłek, cały był świetny, ale… Nie! Nie potwierdzał! Sasuke wcale nie miał pięknego zadka, którego spodnie wcale nie opinały i nie uwydatniały i wcale nie sprawiał wrażenia twardego…
Sapnął zaskoczony, rumieniąc się obficie aż po koniuszki uszu. Przełknął ślinę, czując jak drżą mu dłonie. Czuł się jakiś taki dziwnie podekscytowany, co go przerażało. Nie jest pedałem do cholery! Nie jest! Ma stado dziewczyn, które zawsze są na jego zawołanie… A przynajmniej były… Gdyby nie ten durny Sasuke!
„Oczywiście, że nie!” – odpisał, po dłuższym namyśle. Brunet jednak chyba uznał rozmowę za zakończoną, gdyż nic na to nie odpowiedział.

Sasuke oparł się o umywalkę, przyglądając się swojej twarzy w odbiciu lustra. Nie wyglądała najlepiej, ale oczywiście kilka sińców nie było w stanie odebrać mu pewnego uroku, który posiada od urodzenia. Westchnął ciężko… Gdyby nie sprowokował Gaary, nie posiadałby wielkiego stłuczenia na policzku.
Odszedł od umywalki, podchodząc do parapetu w toalecie szkolnej. Wbił swój wzrok w dziedziniec szkoły, na którym wiele się nie działo. Grupka uczniów siedziała na ławce, gadając i śmiejąc się. Wśród nich dostrzegł Suigetsu, który oczywiście był tam gwiazdą. Świeciłby jeszcze jaśniej, gdyby nie opuchnięta warga i pokaźny siniak na policzku no i kule, na których się podtrzymywał. Brunet uśmiechnął się pod nosem, gdy zdał sobie sprawę, że był autorem tych skaz.
Nagle drzwi otworzyły się z hukiem. Sasuke leniwie przeniósł wzrok na stojącego w progu Naruto. Blondyn marszczył brwi w złości, piorunując go spojrzeniem. Nie minęła chwila, a niebieskooki dopadł Uchihę, przygniatając go bardziej do parapetu.
- Ty im powiedziałeś! – wysyczał. – Powiedziałeś im, że jestem gejem! – szarpał jego granatową koszulą z krótkim rękawem. – Teraz wszyscy się mnie czepiają! – głos drżał mu od wściekłości, która aż biła z jego niebieskich tęczówek.
Sasuke uniósł dłonie w obrończym geście, spoglądając na niego zaniepokojony.
- Nikomu nie powiedziałem!
Naruto zamarł, spoglądając na niego zaskoczony. Był pewny, że to Uchiha…! Powoli puścił jego koszulę, odsuwając się na krok.
- To kto…? – spytał raczej samego siebie, niż chłopaka. Nagle go olśniło. – Suigetsu!
- Nie, jestem przekonany, że on tego też nie zrobił – brunet pokręcił przecząco głową. Naruto zmrużył powątpiewająco brwi, najwidoczniej posiadając jeszcze jakieś obiekcje.
- Skąd wiesz?
Sasuke wzruszył ramionami, wykonując nieartykułowany gest ręką.
- Po prostu wiem, uwierz mi – westchnął. Naruto zwilżył wargi, robiąc zbolałą minę.
- Mam już wszystkiego dość – zwierzył mu się. Zgarbił się nieco, jakby już zmęczony tym wszystkim. Sasuke nagle poczuł chęć pocieszenia go, za którą oczywiście skarcił się w myślach. – Co chwilę ktoś mnie napada i pyta, jak to jest z mężczyzną.
Brunet zagryzł w zastanowieniu wargę.
- Jaką mamy teraz lekcję? – spytał. Naruto zamrugał zaskoczony.
- Biologię, a co? – odpowiedział, nie wiedząc, czego oczekiwać.
- Co powiesz na wagary?