Oneshot - Ale ty kochałeś jego (GaaNaru)

To co macie poniżej to wynik nocnej nudy ;D. No tak, nie ma co człowiek w nocy robić to pisze.
Ósmy OS prawie skończony :D. Jeszcze tylko dopisać kilka zdań i może iść do Silris, a to coś macie w nagrodę za czekanie.
Wprawdzie jest to kontynuacja mojego ostatniego oneshota - 'Nienawidzę, że kocham'

***
Kontynuacja Nienawidzę, że kocham.
Oneshot - Ale ty kochałeś jego (GaaraxNaruto)

Biegłem. Śnieg zamazywał mi drogę przed oczami. Biegłem, mając nadzieję, że zdążę, że nie będzie za późno.
Zdążyło się już ściemnić. Pierwsze gwiazdy widoczne były na niebie wraz z księżycem w pełni. Śnieg zaczynał padać coraz mocniej, utrudniając mi bieg. Ale mimo wszystko nie poddałem się. Muszę zdążyć. Muszę… Jeżeli nie, to… Naruto, co się stanie?
Dyszałem ciężko, mając za sobą długą drogę szybkiego biegu. Ale biegłem dalej, coraz szybciej, wiedząc, że jak tylko się spóźnię, to…
Wybiegłem na polanę, dostrzegając dwa ciała ułożone obok siebie. Śnieg dookoła ubrudzony był czerwienią krwi. Wszystko umazane było osoczem.
Nie zdążyłem.
Upadłem na kolana, otwierając szeroko oczy. Naruto… Nie zdążyłem! Tak bardzo przepraszam! Gdybym tylko cię wtedy posłuchał, to nie miałoby miejsca!
Przełknąłem ciężko ślinę, wstając powoli. Czułem, jak pod powiekami zbierają mi się słone łzy.
Stanąłem nad twoim bezwładnym ciałem, a na twych martwych, sinych ustach błąkał się lekki uśmiech. Tak… Zmarłeś z uśmiechem na ustach. Jestem pewny, że to ty wygrałeś tą walkę, zawsze byłeś silniejszy. Nie fizycznie, a psychicznie.
Przeniosłem spojrzenie na drugie zwłoki, leżące tuż koło ciebie i ściskające twą dłoń. Jak on śmie ją ściskać? Jak może dotykać cię jeszcze po śmierci? Nie dość już przysporzył ci zmartwień?
Schyliłem się i z frustracją rozdzieliłem dłonie, spluwając z pogardą na jego twarz. Gdyby nie on, żyłbyś, Naruto!
Ukucnąłem, gładząc cię po sinym policzku i w międzyczasie przyglądając się rozległej ranie na obojczyku.
Wykrwawiłeś się. Cierpiałeś. Wiedziałeś, że umierasz, a mimo to uśmiechałeś się. I to do kogo? Do tego śmiecia, Uchihy, który cię zdradził. Zostawił, rozumiesz? Nie chciał cię, a mimo to kochałeś go, prawda?
Tak mocno go kochałeś, że aż byłeś gotów zginąć z jego ręki.
Gdybym tylko przybył wcześniej, takie coś nie miałoby miejsca. Zabiłbym go, a ciebie uratował.
Ale i tak odrzuciłbyś mnie, prawda? Odrzuciłbyś moje uczucia. Bo ty go kochasz. I mimo że kiedyś zaprzeczyłeś mi prosto w oczy, ja wiedziałem.
Pamiętasz?
Wyznałem ci wtedy to, co do ciebie czułem. Przybyłeś wtedy do Suny, miałeś dostarczyć jakiś mało znaczący zwój. Oferowałem ci pokój na noc i zaprosiłem na kolację. Powiedziałem ci, że wiele dla mnie znaczysz. Odrzuciłem swoją zimną, czasem wręcz nieczułą maskę, zbierając się na wyznanie.
Na samym początku potraktowałeś to jako żart. Ale sam wiedziałeś, że to żartem nie jest. Bo ja, Gaara, nigdy nie żartuję.
Później uśmiechnąłeś się, podziękowałeś, a następnie pozwoliłeś mi się sobą nacieszyć. Oddałeś mi się. Zupełnie jak dziwka, ale cieszyłem się. Wtedy byłem szczęśliwy. Mogłem cię bezkarnie dotykać i pieścić. Mogłem słuchać twoich cichutkich pojękiwań. Prężyłeś się pod moimi dłońmi. Prosiłeś, abym nie przestawał, abym jeszcze raz dotknął twojego członka, abym jeszcze mocniej się w ciebie wsunął, aż wreszcie doszedłeś.
Z jego imieniem na ustach.
To wyrwało mnie z mojego chwilowego szczęścia. Brutalnie uświadomiło, że traktujesz mnie tylko jako przyjaciela.
Bo kochałeś jego. Tak bardzo kochałeś, że aż zginąłeś z jego rąk. Tak bardzo chciałeś sprowadzić drania do wioski. Nigdy nie odpuszczałeś. Wszystko, co robiłeś, było dla niego. Dla tego śmiecia.
To on zadał ostatni cios, prawda?
Wstałem, obchodząc wasze martwe ciała. Stanąłem nad Sasuke, spoglądając na ranę ponad biodrem. Mniejsza, zdecydowanie zadał ją twój kunai.
I dobrze mu tak. Ty również go zabiłeś.
Ale gdybym tylko przybył tu wcześniej. On już by nie żył, a ty byłbyś ze mną. Już nic nie stałoby pomiędzy nami. Bo jego już by nie było.
Gdybym tylko posłuchał twoich słów, które wypowiedziałeś rano. Do teraz pamiętam twój ciepły, zadowolony głos.
„To koniec. Dziś będzie koniec”.
Nie myślałem, że chodzi ci o to. Czasem gadałeś różne głupstwa, gdybym wierzył w każde, chyba bym zwariował.
Ale najwidoczniej w to powinienem uwierzyć i przemyśleć.
Tak, Naruto. To koniec. A ja dalej będę cię kochać. Nawet, kiedy ciebie już tu nie będzie. Bo wiesz… To, co do ciebie czułem, już dawno przekroczyło granice przyjaźni. Powoli stawało się obsesją. Widziałem cię w każdym śnie. Wszędzie słyszałem twój głos.
Po prostu cię kochałem.
Ale ty kochałeś jego.